با گذشته وداع می کنم
حال را در آغوش می کشم
وبر رد پای آینده گام بر می دارم
بر نیمکتی از جنس تحمل تکیه می دهم
سر بر شانه های امید میگذارم
و شربتی خنک با طعم آرامش می نوشم
لحظاتم چقدر خواستنی می شوند آنگاه که
غروب انتظار به سر می آید
و صبح وصال از راه می رسد ----
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
