زندگی من حبابی زیباست ...
چندی ست در آن زندگی میکنم! با آن بالا رفتم اوج گرفتم
و چقدر زندگی بوی آرامش می داد! همه چیز رنگارنگ به نظر میرسید...
اما گویا مجازی ست!
اینجا زمین است و من تنها ساکن حباب ذهنم!
چند صباحی ست متلاشی شده
و این منم..
معلق بین زمین و آسمان
و انسان هایی که هر روز بی توجه می آیند
احساسم را گاز میزنند و میروند ...
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
