بعضی آدمها ناخواسته همیشه متهماند؛
به خاطر سکوتشان، کتاب خواندنشان، کاری به کار کسی نداشتنشان،
خلوتشان، اتاقشان، استراحتشان، روی پای خود ایستادنشان، دوست داشتنشان!
گویی جان میدهند برای اتهام بستن و از همه بدتر اینکه زود فراموش میشود خوبی هایشان...