دیــوانــه ام!
کــم دارم،
دو تختــه
کــه زیــر ســر تــو بگــذارم!
مــوهــایــت را بــه آن بــا فــاصلــه ببنــدی،
تــا مــن
گیتــار بــه دســت ِ دیــوانــه ای بــاشــم
کــه سمفــونــی خنــده هــایــت را بــه
بتهــوون، فخــر بفــروشــم . . .
میر مهدی حسینی
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل
لینک هوشمند
نویسنده: 
